مقیاس درجه بندی شناخت اسکیزوفرنی: مصاحبه ای مبنی بر ارزیابی و رابطه آن با شناخت, عملکرد دنیای واقعی
مقیاس درجه بندی شناخت اسکیزوفرنی: مصاحبه ای مبنی بر ارزیابی و رابطه آن با شناخت, عملکرد دنیای واقعی, و ظرفیت عملکردی
عنوان فارسی مقاله:
مقیاس درجه بندی شناخت اسکیزوفرنی: مصاحبه ای مبنی بر ارزیابی و رابطه آن با شناخت, عملکرد دنیای واقعی, و ظرفیت عملکردی
دکتر ریچارد اس ای کیفه
مارگارت پو
ترینا ام واکر
جوزف دابلیو کانگ
فیلیپ دی هاروی
هدف: اقدامات شناختی مبنی بر مصاحبه ممکن است به عنوان کاپریماری بالقوه در آزمایشات بالینی داروهای افزودنی-شناختی برای بیماران اسکیزوفرنی بکار گرفته شود. هرچند، چنین مقیاس معتبری در دسترس نمی باشد. مصاحبه های بیماران و متخصصین بالینی آنها از این حیث که این افراد هیچ گونه ارتباطی با سطوح اختلال شناخت این بیماران که توسط آزمون های عمکلرد شناختی ارزیابی می گردد ندارند، دارای اعتبار نمی باشند. این بررسی قابلیت اطمینان و اعتبار یک ارزیابی جدید شناختی مبتنی بر مصاحبه را شرح می دهد، مقیاس درجه بندی شناختی اسکیزوفرنی (ScoRS) که گزارشاتی را درباره بیماران و گویندگان این مصاحبات شامل می شود.
روش پژوهش: شصت بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی بوسیله سه تصدیق کننده توانای سنجش شناختی مبتنی بر مصاحبه و SCoRS مورد ارزیابی گردیدند: عملکرد شناختی, همانطور که توسط ارزیابی مختصر شناختی در اسکیزوفرنی (BACS) اندازه گیری شده است؛ عملکرد در دنیای واقعی, همچنانکه توسط پرسشنامه مهارت های زندگی مستقل اندازه گیری شده است؛ و ظرفیت اجرایی, همانطور که توسط دانشگاه کالیفورنیا, سن دیگو, ارزیابی مهارتهای مبنی بر عملکرد اندازه گیری شده است (UPSA).
یافته ها: رتبه جهانی SCoRS بطور چشمگیری با نمرات مرکب عملکرد شناختی و ظرفیت عملکردی و با رتبه های عملکرد دنیای واقعی مرتبط بود. تجزیه و تحلیل های چندگانه گذشته نشان می دهند که رتبه های جهانی SCoRS, واریانس منحصر به فردی را در عملکرد دنیای واقعی پیش بینی کرد و فراتر از آن نیز توسط اندازه گیری های عملکردی پیش بینی گردید.
نتیجه گیری: یک سنجش شناختی مبتنی بر مصاحبه که شامل گزارشات گوینده می شد همانند عملکرد دنیای واقعی با عملکرد شناختی مرتبط بود. اندازه گیری های شناختی مبتنی بر مصاحبه, همانند SCoRS, ممکن است اندازه گیری های کاپریمری معتبری برای آزمایشات بالینی ارزیابی تغییرات شناختی باشند و نیز ممکن است به پزشکانی که خواهان ارزیابی سطح اختلال شناختی بیماران می باشند کمک کند.
